We hebben een hoofd en een lijf. Zo wordt vaak onderscheid gemaakt, waarom eigenlijk? Je hoofd is toch ook onderdeel van je lijf? Maar daar zit je brein en dat stuurt van alles aan. Er gaan echter meer signalen van je hart naar je brein dan andersom – aldus het onderzoek van het Heartmath Instituut.
We zijn niet ons brein en we zijn ook niet ons lichaam. Dan is er ook nog een geest, of een ziel. Is dat hetzelfde? Ik weet het niet. René Descartes zag het lichaam als een machine, aangestuurd door het brein. Maar om werkelijk mens te kunnen zijn, moest het bezield zijn, door de geest. Die geest was het terrein van de kerk. Het brein zag hij als de zetel van het verstand en dat diende vooral gebruikt te worden om overal aan te twijfelen; kritisch over na te denken. Zo kwam hij tot zijn stelling: ‘Ik denk dus ik besta’.
Hij was daarmee een grondlegger van het rationalisme dat tot op de dag van vandaag een grote invloed heeft op ons handelen. We lijken daarmee hier in de westerse wereld het contact met ons gevoel te hebben verwaarloosd. Het heeft gemaakt dat we geworden zijn tot hele mentale mensen – we zijn toch ons brein geworden.
Ik voel mij daar niet wel bij. Ik heb zelf een periode in mijn leven gehad waarin ik niet ‘goed’ functioneerde, zat zogezegd niet lekker in mijn vel. Ik had last van depressieve buien, voelde me onzeker en was niet gelukkig. En zeer mentaal. Het keerpunt voor mij kwam door weer in verbinding te komen met mijn gevoel. Ik was me aan het oriënteren op een studie psychologie of orthopedagogiek. Wetenschappelijk, en mentaal. Niks mis mee maar ik werd er niet door gegrepen. Wel door een kunstzinnige coachingsopleiding van De Kleine Tiki. Gelukkig heb ik mijn gevoel gevolgd.
En het klinkt dramatisch, maar het is mijn redding geweest. Ook de holistische massage opleiding die ik daarna gevolgd heb, heeft mij veel gebracht. Ik voel beter waar mijn grenzen liggen. Ik kan beter voor mezelf opkomen. Ik ben meer geworteld. Ik heb de moed gevonden om voor mezelf te gaan staan. Ik durf mijn gevoel in al zijn facetten toe te laten: ook de nare gevoelens. Ik weet namelijk dat ze voorbij gaan als je ze ruimte geeft. Ik ben een gelukkiger mens geworden!
We zijn niet ons brein en we zijn ook niet ons lichaam. We hebben een lichaam met een brein. En we hebben gevoelens en gedachten. Het is een valkuil je te identificeren met je lichaam, je gedachtes of gevoelens. Je ‘bent’ veel meer dan dat!
Waar ‘ben’ je als je denkt? Gedachtes gaan meestal over iets wat al gebeurd is (het verleden) of nog staat te gebeuren (de toekomst).
En waar ‘ben’ je als je voelt? Dan ben je in verbinding met je Zelf, dan ben je in het NU.
